Aid Ben Haddou

07-11
De zon staat al hoog aan de hemel als we wakker worden en we ontbijten op het terras van ons fraaie hotel met uitzicht op AÏd Ben Haddou, nu pas zien we hoe prachtig deze Kasbah erbij ligt. Deze vestiging is door Unesco tot werelderfgoed uitgeroepen. Ook hier zijn vele films opgenomen waarvan de bekendste natuurlijk Gladiator. Het ontbijt is heerlijk uitgebreid, zelfs met een gekookt eitje, dat hebben we nog nergens gezien. Cherif komt ons pas om 11.00 uur halen ( heeft thuis geslapen) en wij gaan op eigen gelegenheid de Kasbah bezoeken. Een lokale gids vraagt of hij ons mag begeleiden. Er wonen een 10 tal families in de Kasbah, zonder elektriciteit maar wel een zonnepaneel, en men vraagt een kleine entree. Al het geld wordt verzameld voor het behoud van de Kasbah. Onze gids laat ons trots foto’s zien waarin hij als figurant mee doet in de Gladiator. Zijn huis ziet er nog niet eens zo slecht uit en zijn zus is volop aan het schoonmaken. Oh ja, en het is nog eens een knappe jongen ook...Over het bruggetje van zandzakken komen we weer terug bij ons hotel en omdat het behoorlijk warm is geworden trek ik wat luchtigers aan. Dan nog even genieten van de zon en precies op tijd komt Cherif ons ophalen. Van AÏd Ben Haddou is het ongeveer 250 kilometer naar Marrakech. Onderweg stoppen we bij Kasbah de Telouhet, een paleis van een sultan, nog in de oude staat met vooral een fraai interieur. Het is de laatste dag dat Cherif bij ons is dus we vragen hem tijdens de lunch bij ons aan te sluiten. Het eten is voortreffelijk, onze darmen zijn gelukkig allemaal weer wat hersteld dus het smaakt dubbel zo lekker. Ondertussen genieten we van het prachtige weer. Via de col du Ticka (2260 meter) rijden we weer verder en het landschap blijft mooi. Onderweg stoppen we nog op ons verzoek bij een pottenbakker. Cherif geeft aan dat we hier tegen een goede prijs mooie schalen kunnen kopen. Het is nog lastig om een keuze te maken maar het wordt een prachtige blauwe Marokkaanse schaal en hoe die mee naar huis komt zien we later wel weer. Zo komen we aan in Marrakech, onze laatste koningsstad. Helaas kan Cherif niet mee de medina in en nemen we afscheid van hem aan het begin van de medina, hij regelt nog wel een mannetje voor ons met en karretje voor de bagage, we hebben een prima tijd gehad met Cherif en beloven hem de foto die we hebben gemaakt te sturen, mag digitaal maar een afdruk via de reisorganisatie Valerius zou helemaal tof zijn, dat gaan we regelen Cherif! Door de straatjes van de medina gaan we op weg naar ons laatste riad le Jardin de Mouassines. Een fraai Riad maar de kamers zijn klein, gelukkig hebben we met z’n vieren een eigen binnenplaatsje bij de kamers dat maakt het dan weer wel gezellig. Door de straatjes zoeken we s’avonds nog de weg naar het beroemde Djemaa al Fna plein voor een klein hapje. Helaas worden we overal lastig gevallen en is het bijna niet te doen om een eettentje uit te zoeken. Hoe anders hebben wij dit ervaren in het binnenland en de andere koningssteden.