Saigon en de Mekong Delta
Blijf op de hoogte en volg Annemieke
30 November 2013 | Vietnam, Châu Ðốc
Saigon
Pfff wat ben ik blij dat we even de tijd hadden om te douchen en om te kleden alvorens we het vliegtuig instappen van Hanoi naar Saigon. Gelijk maar gebruik van gemaakt om onze kleren aan te passen op hoge temperaturen. Maar niet alleen de temperatuur is anders hier, er hangt gewoon een totaal andere sfeer dan in Hanoi. Westers, prachtige gebouwen en schoner (dat komt omdat het er vaker regent en daarmee verdwijnt de stof, dus bomen zijn veel groener). Het enige wat niet anders is zijn de miljoenen scooters. Hier wel meer auto’s, daaruit blijkt dat er meer rijkdom is. En toch is het hetzelfde communistische land. Tegenwoordig heet Saigon, Ho Chi Minh stad maar de mensen hier zeggen gewoon Saigon zoals ze waarschijnlijk wel meer aan hun laars lappen. We doen maar gelijk een stadstour, als eerste bezoeken we het residentieel paleis van de president van Zuid-Vietnam, het paleis is inde jaren zestig gebouwd, strak en modern. Op dat moment was Vietnam opgedeeld in zuid en noord Vietnam. Ik blijf het een lastige geschiedenis vinden maar hoop deze dagen er iets meer van te gaan begrijpen.
In Saigon is een kerk gebouwd door de fransen lijkende op de Notre Dame, een fraai exemplaar. Nog fraaier is het postkantoor in Renaissance stijl. De telefooncellen zijn niet meer nodig tegenwoordig, iedereen heeft wel een mobieltje, maar wel te gebruiken als geldautomaat! Aan het einde van de middag worden we naar ons hotel gebracht, zoals zo vele hier in Saigon, een prachtig luxe hotel! We mogen twee nachten blijven dus dat wordt genieten. Gelijk maar wat was verzameld en ingeleverd.
De volgende dag staat in het teken van de oorlog. Een zwarte periode in de geschiedenis van Vietnam. Tot 1945 nog een kolonie van Frankrijk, maar vrij gevochten door het leger van Ho Chi Minh. Echter de fransen gaven niet op en waren vast beraden Indo China opnieuw te veroveren. In eerste instantie gesteund door de Amerikanen maar later gaan de Amerikanen zelf aan de slag, bang dat er anders weer een communistisch bolwerk zou ontstaan. De Amerikanen kregen Zuid Vietnam in de greep en stelde er een president aan (vandaar het nieuwe paleis in Saigon). Deze president was een marionet van de Amerikanen. Maar het leger van Ho Chi Minh slaagde eruit eindelijk in om Zuid Vietnam terug te winnen en de Amerikanen verdwenen in 1975 uit Vietnam. Deze geschiedenis wordt in het oorlogsmuseum in Saigon aan de hand van feiten en foto’s gepresenteerd. Een gruwelijke periode. Ik begin het een beetje te snappen. Maar eerst bezoeken we de Cu Chi tunnels buiten Saigon. Dit tunnelstelsel werd door de Vietnamese Guerrilla gebruikt om de Amerikanen te verslaan. Nu lijkt het wel een pretpark….Voor de toeristen is er een grotere tunnel gegraven om te proberen, anders zou menigeen vast komen te zitten vrees ik. We rijden weer terug naar Saigon en na de lunch bezoeken we het museum. Wat mij het meeste aangrijpt is de brief van een Vietnamees meisje aan president Obama.
Voor dat we gaan eten lopen we eerst nog even naar de Holland Village. Geweldig om te zien hoe ons lans gepromoot wordt. Geen molens en klompen maar Philips en Unilever. De Vietnamezen gaan helemaal uit hun dak bij een maquette van ons Nederlands elftal en willen allemaal met ze op de foto. Je kunt er broodjes haring eten en frikadellen. Natuurlijk ontbreekt het Vincent van Gogh huis niet. Voor de laatste keer deze vakantie eten we met z’n achten. Morgenvroeg vertrekken Doret en Anja via Bangkok naar Amsterdam, zij hadden eerder al beslissing genomen om twee weken mee te gaan.
Het werd een gezellige avond bij de Italiaan….
Mekong Delta
Het beloofde land, zo noemen de Vietnamezen de Mekong Delta. Groene rijst terrassen en dichtbegroeide boomgaarden met allerlei fruit word en doorstroomd door een netwerk van kanalen met drijvende huizen, markten en vissersboten. We varen door dit prachtige natuurgebied en bezoeken een lokaal fabriekje waar allerlei lekkernijen worden gemaakt. Ook krijgen we een fruitparty aangeboden met lokale muziek. Toch wel even wennen dat Vietnamese jankgeluidje. Na een heerlijke lunch (zelf springroll maken met vis en groeten) maken we nog een fietstochtje. Zo zien we dit land ook vanaf een andere manier. Kinderen zwaaien en roepen. Er liggen twee grote nieuwe bruggen geschonken door Japan en Australië. Dit maakt het gebied nu vandaag de dag beter toegankelijk. Aangekomen bij ons hotel maken we eerst dankbaar gebruik van de badkamer…. om het stof en zweet van ons af te wassen. Helaas kom ik er achter dat ik mijn filmcamera niet meer bij me heb, shit, hoe kan dat nu weer. Ik weet zeker dat ik deze in de bus nog had. Bij de receptie van het hotel hebben ze ook niets gevonden maar ze nemen contact op met onze gids. We gaan toch maar eten en lopen naar de haven, het is een levendige boel hier. Bij aankomst in het hotel in Can Tho heeft de receptioniste goed nieuws voor mij. Mijn camera lag nog in de bus, gelukkig maar weer!
We staan vroeg op (ja, wanneer eigenlijk niet). Maar wij zijn niet de enige als we in een klein bootje stappen. Het is een en al bedrijvigheid op het water, we gaan de een floating markt. Het leven speelt zich hier gewoon af op het water. Van alles en nog wat wordt er verhandeld. We komen ogen te kort. Met de boot varen we verder en pakken een zijtak van de grote rivier en varen een kleiner kanaaltje in. Hier bevinden zich veel boeren. Vroeger verbouwden men hier rijst maar de boeren hebben dit veranderd in fruitbouw. Dat brengt gewoon veel meer voor ze op. We bezoeken een lokale boer en zien het fruitassortiment en hoe vindingrijk men is om alles sneller, meer en beter te laten groeien. We varen weer terug en verlaten Can Tho met de bus. Het is ruim 3 uur rijden naar onze volgende overnachtingsplaats maar onderweg hebben we nog enkele dingen op het programma. Onderweg natuurlijk eer veel te zien, we komen bv in een gebied waar veel krokodillenfarms zijn, Dat is gelijk te zien, meer welvaart. Wij bezoeken er ook één. Een krokodil van 3 jaar wordt levend aan China verkocht voor ongeveer 500 dollar. Na de lunch (weer overheerlijk) leggen we de tweede helft af. Als we in Chau Doc aankomen ligt er al weer een bootje voor ons klaar. Het is niet te geloven hoe goed dit allemaal geregeld is. De huizen zijn hier allemaal op palen gebouwd i.v.m. de hoogte van het water wat hier nogal eens kan veranderen. Er wordt hier erg veel Pangasiusvis gekweekt. We varen een eindje de rivier op en gaan zo’n kwekerij bekijken. Nou ja, kwekerij, het is niet meer dan twee drijvende schuren waar de vissen onder in bakken gekweekt worden. Ook het voedsel voor de vissen maakt men zelf.
Als we nog een stukje verder varen gaan we van het bootje af en gaan we een stukje lopen. Er komen weer gelijk kinderen op ons af die koekjes willen verkopen maar de gids waarschuwt ons, ze zijn over de datum en daar kan jullie maag niet tegen……
De zon gaat al onder als we weer terug varen naar Chau Doc. Vanavond de laatste avond in Vietnam, morgen gaan we met een boot vier uur varen naar Cambodja. Vietnam heeft ons veel laten zien, we nemen de ervaringen mee in onze bagage!
Pfff wat ben ik blij dat we even de tijd hadden om te douchen en om te kleden alvorens we het vliegtuig instappen van Hanoi naar Saigon. Gelijk maar gebruik van gemaakt om onze kleren aan te passen op hoge temperaturen. Maar niet alleen de temperatuur is anders hier, er hangt gewoon een totaal andere sfeer dan in Hanoi. Westers, prachtige gebouwen en schoner (dat komt omdat het er vaker regent en daarmee verdwijnt de stof, dus bomen zijn veel groener). Het enige wat niet anders is zijn de miljoenen scooters. Hier wel meer auto’s, daaruit blijkt dat er meer rijkdom is. En toch is het hetzelfde communistische land. Tegenwoordig heet Saigon, Ho Chi Minh stad maar de mensen hier zeggen gewoon Saigon zoals ze waarschijnlijk wel meer aan hun laars lappen. We doen maar gelijk een stadstour, als eerste bezoeken we het residentieel paleis van de president van Zuid-Vietnam, het paleis is inde jaren zestig gebouwd, strak en modern. Op dat moment was Vietnam opgedeeld in zuid en noord Vietnam. Ik blijf het een lastige geschiedenis vinden maar hoop deze dagen er iets meer van te gaan begrijpen.
In Saigon is een kerk gebouwd door de fransen lijkende op de Notre Dame, een fraai exemplaar. Nog fraaier is het postkantoor in Renaissance stijl. De telefooncellen zijn niet meer nodig tegenwoordig, iedereen heeft wel een mobieltje, maar wel te gebruiken als geldautomaat! Aan het einde van de middag worden we naar ons hotel gebracht, zoals zo vele hier in Saigon, een prachtig luxe hotel! We mogen twee nachten blijven dus dat wordt genieten. Gelijk maar wat was verzameld en ingeleverd.
De volgende dag staat in het teken van de oorlog. Een zwarte periode in de geschiedenis van Vietnam. Tot 1945 nog een kolonie van Frankrijk, maar vrij gevochten door het leger van Ho Chi Minh. Echter de fransen gaven niet op en waren vast beraden Indo China opnieuw te veroveren. In eerste instantie gesteund door de Amerikanen maar later gaan de Amerikanen zelf aan de slag, bang dat er anders weer een communistisch bolwerk zou ontstaan. De Amerikanen kregen Zuid Vietnam in de greep en stelde er een president aan (vandaar het nieuwe paleis in Saigon). Deze president was een marionet van de Amerikanen. Maar het leger van Ho Chi Minh slaagde eruit eindelijk in om Zuid Vietnam terug te winnen en de Amerikanen verdwenen in 1975 uit Vietnam. Deze geschiedenis wordt in het oorlogsmuseum in Saigon aan de hand van feiten en foto’s gepresenteerd. Een gruwelijke periode. Ik begin het een beetje te snappen. Maar eerst bezoeken we de Cu Chi tunnels buiten Saigon. Dit tunnelstelsel werd door de Vietnamese Guerrilla gebruikt om de Amerikanen te verslaan. Nu lijkt het wel een pretpark….Voor de toeristen is er een grotere tunnel gegraven om te proberen, anders zou menigeen vast komen te zitten vrees ik. We rijden weer terug naar Saigon en na de lunch bezoeken we het museum. Wat mij het meeste aangrijpt is de brief van een Vietnamees meisje aan president Obama.
Voor dat we gaan eten lopen we eerst nog even naar de Holland Village. Geweldig om te zien hoe ons lans gepromoot wordt. Geen molens en klompen maar Philips en Unilever. De Vietnamezen gaan helemaal uit hun dak bij een maquette van ons Nederlands elftal en willen allemaal met ze op de foto. Je kunt er broodjes haring eten en frikadellen. Natuurlijk ontbreekt het Vincent van Gogh huis niet. Voor de laatste keer deze vakantie eten we met z’n achten. Morgenvroeg vertrekken Doret en Anja via Bangkok naar Amsterdam, zij hadden eerder al beslissing genomen om twee weken mee te gaan.
Het werd een gezellige avond bij de Italiaan….
Mekong Delta
Het beloofde land, zo noemen de Vietnamezen de Mekong Delta. Groene rijst terrassen en dichtbegroeide boomgaarden met allerlei fruit word en doorstroomd door een netwerk van kanalen met drijvende huizen, markten en vissersboten. We varen door dit prachtige natuurgebied en bezoeken een lokaal fabriekje waar allerlei lekkernijen worden gemaakt. Ook krijgen we een fruitparty aangeboden met lokale muziek. Toch wel even wennen dat Vietnamese jankgeluidje. Na een heerlijke lunch (zelf springroll maken met vis en groeten) maken we nog een fietstochtje. Zo zien we dit land ook vanaf een andere manier. Kinderen zwaaien en roepen. Er liggen twee grote nieuwe bruggen geschonken door Japan en Australië. Dit maakt het gebied nu vandaag de dag beter toegankelijk. Aangekomen bij ons hotel maken we eerst dankbaar gebruik van de badkamer…. om het stof en zweet van ons af te wassen. Helaas kom ik er achter dat ik mijn filmcamera niet meer bij me heb, shit, hoe kan dat nu weer. Ik weet zeker dat ik deze in de bus nog had. Bij de receptie van het hotel hebben ze ook niets gevonden maar ze nemen contact op met onze gids. We gaan toch maar eten en lopen naar de haven, het is een levendige boel hier. Bij aankomst in het hotel in Can Tho heeft de receptioniste goed nieuws voor mij. Mijn camera lag nog in de bus, gelukkig maar weer!
We staan vroeg op (ja, wanneer eigenlijk niet). Maar wij zijn niet de enige als we in een klein bootje stappen. Het is een en al bedrijvigheid op het water, we gaan de een floating markt. Het leven speelt zich hier gewoon af op het water. Van alles en nog wat wordt er verhandeld. We komen ogen te kort. Met de boot varen we verder en pakken een zijtak van de grote rivier en varen een kleiner kanaaltje in. Hier bevinden zich veel boeren. Vroeger verbouwden men hier rijst maar de boeren hebben dit veranderd in fruitbouw. Dat brengt gewoon veel meer voor ze op. We bezoeken een lokale boer en zien het fruitassortiment en hoe vindingrijk men is om alles sneller, meer en beter te laten groeien. We varen weer terug en verlaten Can Tho met de bus. Het is ruim 3 uur rijden naar onze volgende overnachtingsplaats maar onderweg hebben we nog enkele dingen op het programma. Onderweg natuurlijk eer veel te zien, we komen bv in een gebied waar veel krokodillenfarms zijn, Dat is gelijk te zien, meer welvaart. Wij bezoeken er ook één. Een krokodil van 3 jaar wordt levend aan China verkocht voor ongeveer 500 dollar. Na de lunch (weer overheerlijk) leggen we de tweede helft af. Als we in Chau Doc aankomen ligt er al weer een bootje voor ons klaar. Het is niet te geloven hoe goed dit allemaal geregeld is. De huizen zijn hier allemaal op palen gebouwd i.v.m. de hoogte van het water wat hier nogal eens kan veranderen. Er wordt hier erg veel Pangasiusvis gekweekt. We varen een eindje de rivier op en gaan zo’n kwekerij bekijken. Nou ja, kwekerij, het is niet meer dan twee drijvende schuren waar de vissen onder in bakken gekweekt worden. Ook het voedsel voor de vissen maakt men zelf.
Als we nog een stukje verder varen gaan we van het bootje af en gaan we een stukje lopen. Er komen weer gelijk kinderen op ons af die koekjes willen verkopen maar de gids waarschuwt ons, ze zijn over de datum en daar kan jullie maag niet tegen……
De zon gaat al onder als we weer terug varen naar Chau Doc. Vanavond de laatste avond in Vietnam, morgen gaan we met een boot vier uur varen naar Cambodja. Vietnam heeft ons veel laten zien, we nemen de ervaringen mee in onze bagage!
-
30 November 2013 - 13:24
Wil:
Hallo vakantiegangers.
Geweldig en teveel om te onthouden,zo ziet jullie vakantie er uit.
In 21 dagen proberen er 24 van te maken zo lijkt het wel.Maar gelukkig kunnen jullie af en toe even bijtanken al is het niet lang.
Fijn dat je camara nog in de bus lag, dat is toch weer een opluchting.
Hier gaat alles gewoon zijn gangetje ,het zonnetje schijnt nu en de temperatuur is niet verkeerd.
Volgende week schijnt het kouder te worden.
Voor jullie begint het nu toch ook weer te korten. De laatste paar dagen nog even relaxen?
gr van het thuisfront.
Wil -
30 November 2013 - 13:54
Marian:
Hee vakantiegangers,
Wat mooi allemaal weer wat jullie beleefd, gezien en ervaren hebben. Prachtig. En...vroeg opstaan hoort bij een rondreis : zei onze gids in Zuid Afrika al, want anders had je een vakantie moeten boeken en geen rondreis!
Fijn dat je je camera weer terug hebt want dat zou balen zijn als je al die mooie beelden kwijt zou zijn.
En nog erger: dan kunnen wij er straks ook niks meer van zien.
Hee, geniet lekker verder deze laatste week en we horen wel weer iets van jou.
De groeten aan iedereen.
gr. Marian -
30 November 2013 - 14:28
Annelies:
Hoi allemaal,
Wat is het weer mooi geschreven Annemiek, dat je daar de tijd nog voor kunt vinden.Heerlijk om jullie reis zo te kunnen volgen, wij maken ons op voor het Sinterklaasfeest hier, voor jullie denk ik onvoorstelbaar!
Geniet nog van alles.
Groeten van Dré en Annelies -
30 November 2013 - 21:04
Rene Van Boxtel:
Hoi vakantiegangers. Jullie hebben een geweldige reis. Het verslag is zo goed en mooi beschreven dat we er zelf bij zijn. Veel plezier nog groetjes
Ellen en Rene -
01 December 2013 - 08:27
Anke De Jong:
Hoi vakantiegangers,
Wat een prachtige reis zijn jullie aan het ondernemen. Ik geniet van jullie verhalen Zo prachtig beschreven! (Ik zou wel als onzichtbare willen meereizen).
Nog een hele fijne voortzetting van jullie vakantie en veel plezier daar.
Groetjes,
Anke
-
01 December 2013 - 11:19
Jessica:
Wat een mooie verhalen, geweldige trip, erg leuk om te lezen. Sommige dingen zo herkenbaar, beleef mijn reis weer opnieuw. Ook grappig om te lezen dat jullie sommige dingen hetzelfde ervaren. Heel veel plezier en geniet van alle mooie dingen.
Groetjes,
Jessica -
03 December 2013 - 08:19
Anne Marie V Loon:
Geweldig alsof ik zelf op rondreis ben.....terwijl het hier -3 is
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
