De route van de 1000 Kasbah's
Blijf op de hoogte en volg Annemieke
06 November 2014 | Marokko, Ouarzazate
06-11
Jammer van het uitgebreide ontbijtbuffet maar onze darmen zijn nog steeds niet zoals het zou moeten zijn dus toch maar weer wat lichts eten. Het is prachtig weer als we Tinerhir verlaten. Om de beurt nemen we plaats bij Cherif voorin zijn auto, zo genieten we allemaal op zijn tijd wat extra. We komen al snel in het berglandschap terecht, heel apart zijn de z.g. Monkeyfingers, een ruig landschap, ik kan het niet zo goed omschrijven. Dan rijden we de Dades vallei in... We hadden al eerder gehoord dat dit één van de hoogtepunten is, en inderdaad het is overweldigend mooi, het wordt ook wel de weg van de 1000 kasbah’s genoemd met uitzicht op de Jebel bergen. Cherif rijdt een prachtige bergpas omhoog en wij lopen het laatste stukje. Daarna een geweldig uitzicht op de Dades rivier die door de gorges stroomt. Er zijn vele vijgen en dadel plantages. Cherif grapt dat we off road gaan rijden en daarna onze darmproblemen wel over zijn. Hij draait van de weg af en niets is teveel gezegd.....15 kilometer lang hobbelen en butsen we door de Rash vallei, een soort semi woestijn. Hier leven alleen de nomaden en een auto komt er zelden, dus soms komen er kinderen aangerend en vragen om een snoepje. Twee nomaden op een ezeltje komen aangereden en vragen of wij water hebben, Cherif geeft ze een fles en ze rijden weer dankbaar verder. Cherif komt hier wel vaker met toeristen en hij kent een nomadenfamilie waar wij in hun grot mogen kijken. Eigenlijk snap je niet dat mensen zo willen leven. Een vrouwtje biedt ons thee aan en zij drinkt zelf eerst uit het glaasje wat ze mij daarna aanbiedt..... Ik poets het eerst maar even af, erg schoon is het niet, Jan gooit het buiten ergens onzichtbaar weg. We laten wat geld achter en rijden weer verder, genietend van de off the road rit en het fraaie landschap. Soms moet Cherif door diepe kuilen en vrezen we dat we moeten duwen maar alles komt goed. We eindigen in een eenvoudig dorpje en komen in de rozenvallei, alleen de rozen bloeien momenteel niet. Ook hier weer prachtige oude Kasbah’s, denk maar aan de mooie Franse oude dorpjes die tegen de bergen aan liggen maar dan van terracotta muren. De rivierbeddingen staan veelal droog of er stroomt nog een klein beetje water, je kunt wel zien dat ze veel breder kunnen zijn in het voorjaar. Na de lunch slaat Cherif nog een palmentuin in ( Palmeraye) en laat ons hier een stukje door wandelen. Hij rijdt zelf een stukje door en gelijk komen er kinderen op ons af die bedelen om geld of vragen om een foto te maken voor geld, we slaan ze van ons af maar ze blijven nog wel achter ons aan lopen tot ze wel in de gaten hebben dat er niets komt. Het gebied is vruchtbaar door het onderaardse irrigatiesysteem wat is aangelegd. An het einde ligt een prachtige oude fraaie Kasbah, welke vaak als filmlocatie wordt gebruikt, het ligt er ook sprookjesachtig bij. Als de torentjes van een Kasbah fraai versierd zijn lijken het wel kasteeltjes. Cherif heeft waarschijnlijk de tijd even benut voor zijn dagelijkse gebedjes want wij zien het matje weer achterin de auto op een andere plaats, toch slim van die man. We naderen de woonplaats van Cherif, Ouazazate, bekend van de filmindustrie. Hier liggen filmstudio’s waar vele bekende films zijn opgenomen. Waarom is duidelijk, de bergen, de woestijn, een groot meer, vele Kasbah's, alles ligt hier binnen handbereik. In het museum van de film krijgen we een indruk van de studio’s en de decorstukken. Enkele bekende films zijn Gladiator, Lawrence of Arabia en Jewel of the Nile. Het is al weer laat en de zo’n zien we nog net onder gaan om plaats te maken voor een prachtige volle maan als we doorrijden naar AÏd Ben Haddou. Het is donker en deze beroemde Kasbah zien we niet te liggen, er is namelijk geen elektriciteit in deze Kasbah aanwezig. Ons hotel Dar Mouna ligt er pal tegenover en is zeer fraai. We eten die avond bij de open haard want ook al is het overdag prachtig weer, s’ avonds koelt het flink af. Ondanks dat nog niet alle darmen op orde zijn besluiten we toch maar een flesje wijn erbij te nemen (hier hebben ze het tenminste) misschien ligt het wel aan het feit dat we te weinig wijn drinken.......
Jammer van het uitgebreide ontbijtbuffet maar onze darmen zijn nog steeds niet zoals het zou moeten zijn dus toch maar weer wat lichts eten. Het is prachtig weer als we Tinerhir verlaten. Om de beurt nemen we plaats bij Cherif voorin zijn auto, zo genieten we allemaal op zijn tijd wat extra. We komen al snel in het berglandschap terecht, heel apart zijn de z.g. Monkeyfingers, een ruig landschap, ik kan het niet zo goed omschrijven. Dan rijden we de Dades vallei in... We hadden al eerder gehoord dat dit één van de hoogtepunten is, en inderdaad het is overweldigend mooi, het wordt ook wel de weg van de 1000 kasbah’s genoemd met uitzicht op de Jebel bergen. Cherif rijdt een prachtige bergpas omhoog en wij lopen het laatste stukje. Daarna een geweldig uitzicht op de Dades rivier die door de gorges stroomt. Er zijn vele vijgen en dadel plantages. Cherif grapt dat we off road gaan rijden en daarna onze darmproblemen wel over zijn. Hij draait van de weg af en niets is teveel gezegd.....15 kilometer lang hobbelen en butsen we door de Rash vallei, een soort semi woestijn. Hier leven alleen de nomaden en een auto komt er zelden, dus soms komen er kinderen aangerend en vragen om een snoepje. Twee nomaden op een ezeltje komen aangereden en vragen of wij water hebben, Cherif geeft ze een fles en ze rijden weer dankbaar verder. Cherif komt hier wel vaker met toeristen en hij kent een nomadenfamilie waar wij in hun grot mogen kijken. Eigenlijk snap je niet dat mensen zo willen leven. Een vrouwtje biedt ons thee aan en zij drinkt zelf eerst uit het glaasje wat ze mij daarna aanbiedt..... Ik poets het eerst maar even af, erg schoon is het niet, Jan gooit het buiten ergens onzichtbaar weg. We laten wat geld achter en rijden weer verder, genietend van de off the road rit en het fraaie landschap. Soms moet Cherif door diepe kuilen en vrezen we dat we moeten duwen maar alles komt goed. We eindigen in een eenvoudig dorpje en komen in de rozenvallei, alleen de rozen bloeien momenteel niet. Ook hier weer prachtige oude Kasbah’s, denk maar aan de mooie Franse oude dorpjes die tegen de bergen aan liggen maar dan van terracotta muren. De rivierbeddingen staan veelal droog of er stroomt nog een klein beetje water, je kunt wel zien dat ze veel breder kunnen zijn in het voorjaar. Na de lunch slaat Cherif nog een palmentuin in ( Palmeraye) en laat ons hier een stukje door wandelen. Hij rijdt zelf een stukje door en gelijk komen er kinderen op ons af die bedelen om geld of vragen om een foto te maken voor geld, we slaan ze van ons af maar ze blijven nog wel achter ons aan lopen tot ze wel in de gaten hebben dat er niets komt. Het gebied is vruchtbaar door het onderaardse irrigatiesysteem wat is aangelegd. An het einde ligt een prachtige oude fraaie Kasbah, welke vaak als filmlocatie wordt gebruikt, het ligt er ook sprookjesachtig bij. Als de torentjes van een Kasbah fraai versierd zijn lijken het wel kasteeltjes. Cherif heeft waarschijnlijk de tijd even benut voor zijn dagelijkse gebedjes want wij zien het matje weer achterin de auto op een andere plaats, toch slim van die man. We naderen de woonplaats van Cherif, Ouazazate, bekend van de filmindustrie. Hier liggen filmstudio’s waar vele bekende films zijn opgenomen. Waarom is duidelijk, de bergen, de woestijn, een groot meer, vele Kasbah's, alles ligt hier binnen handbereik. In het museum van de film krijgen we een indruk van de studio’s en de decorstukken. Enkele bekende films zijn Gladiator, Lawrence of Arabia en Jewel of the Nile. Het is al weer laat en de zo’n zien we nog net onder gaan om plaats te maken voor een prachtige volle maan als we doorrijden naar AÏd Ben Haddou. Het is donker en deze beroemde Kasbah zien we niet te liggen, er is namelijk geen elektriciteit in deze Kasbah aanwezig. Ons hotel Dar Mouna ligt er pal tegenover en is zeer fraai. We eten die avond bij de open haard want ook al is het overdag prachtig weer, s’ avonds koelt het flink af. Ondanks dat nog niet alle darmen op orde zijn besluiten we toch maar een flesje wijn erbij te nemen (hier hebben ze het tenminste) misschien ligt het wel aan het feit dat we te weinig wijn drinken.......
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
