In the jungle en Paracas

Vrijdag 8 juni

Gisterenavond nog snel even Cusco ingelopen omdat we toch wel heel graag de t-shirts wilde kopen: “we survived the Inca Trail”. Tja, dat was pech, de winkels waren dicht.
Snel een douche, tassen ompakken (voor de jungle mogen we maar 15 kilo meenemen) en dan is het toch al weer laat. Om 4.30 uur gaat de wekker…..het vliegtuig naar Puerto Maldonado vertrekt om 7.30 uur, auh dat doet zeer, we waren zo hard toe aan rust.
Afijn we worden weer keurig opgehaald en afgeleverd bij het vliegveld van Cusco. Het is maar een korte vlucht van een uurtje. Vanuit het vliegtuig zie ik al een heel ander landschap. Door de groene bossen slingert een gele rivier, de Madre Dios, aan één van de zijrivieren ligt het Tambopata Nationaal Park. We worden weer netjes opgewacht en naar een junglebus gebracht. Hier maken we al kennis met mede junglereizigers. De spullen die niet meegaan worden achtergelaten op het kantoor van de junglelodge in Puerto Maldonado. Om de tijd nog even wat op te vullen (niet alle mensen zijn gearriveerd) krijgen we een “stadstour” door Puerto Maldonado. Op het plein eten we ijsje voor 1 sol (0,33 eurocent). Als de gehele groep compleet is vertrekken we met de junglebus het regenwoud is. En daar hebben ze geen asfaltwegen…..
Na een uur hobbelen en over bruggen van een paar boomstammen komen we aan bij de rivieroever waar we overstappen in de smalle boten. We wanen ons al echt in de jungle.
Op de boot krijgen we als lunch een Arroz Chauffa, dat is een soort nassi geserveerd in een bananenblad. Volgens mijn medereizigers is het lekker maar omdat ik plotseling last heb gekregen van mijn darmen durf ik niets meer te eten. Waarschijnlijk spelen de malariatabletten bij mij op. Om onze lodge te bereiken moeten we zeker nog 3 kwartier varen maar dan zijn we er, nu nog 130 traptreden op (en onze benen zijn nog zo zwaar…). Ons onderkomen voor de komende 3 nachten is een open junglelodge, het is een soort houten platform met wanden, onze kamer heeft ook een hangmat. Helemaal open dus, en voor de veilige nachtrust een klamboe om het bed. Gelukkig is er wel warm water maar geen stroom (wel ’s avonds even in de centrale ruimte om de accu’s op te laden en dan is er ook even wifi).
Onze ranger/gids is Louis M. en die gaat direct met ons de jungle in voor de eerste verkenningstocht. Onze groep bestaat uit 2 Nederlandse dames, een Engels stel en nog een Amerikaanse, verder wij vieren natuurlijk. We komen aan bij een uitzichttoren van 37 meter hoog. Oh nee… alweer zoveel trappen (weet je nog die benen van de Incatrail). De toren wiebelt zelfs een beetje, je moet niet teveel hoogtevrees hebben.
Maar eenmaal boven wordt je beloond, een prachtig uitzicht over het regenwoud, zover als je kunt kijken, er vliegen zelfs papegaaien langs. Eenmaal op de begaande grond lopen we verder en leren we hoe we moeten lopen als een poema en we moeten fluisterstil zijn. Om de zoveel meter staat Louis stil en denkt hij wat te zien. We zien wat kleine aapjes en aparte vogels. Die avond maken we na het eten nog een tocht, ajakkes, op zoek naar spinnen en ander kruipend spul. De bladmieren zijn wel heel apart, een slinger van wel honderden meters met bladragende mieren, nog nooit zoiets gezien. Helaas is mijn nachtrust niet optimaal, onze Engelse buurman snurkt behoorlijk en ook aan de junglegeluiden moet ik even wennen.

Zaterdag 9 juni

4.00 uur, opstaan, 4.30 ontbijt en 5.00 de boot op, naar het meer om bij zonsopkomst vogels en otters te bekijken. De zonsopgang op het water is prachtig. We zien inderdaad wat mooie watervogels maar geen otters. Met een simpele houten takje met draad mogen de liefhebbers vissen. En jawel, enkele hebben snel beet, piranha’s nog wel (wel kleine hoor).
Daarna weer terug naar de lodge. Onze volgende activiteit is de kleiwand. Via een smal pad bereiken we een huisje waar we de kleiwand kunnen spotten. Een kleiwand is een voedzame wand voor de papegaaien en normaal hangen die daar dus met aantallen tegelijk aan, alleen vandaag dus niet, geen papegaai te zien. Tja zegt Louis, de jungle is unpredictable.
Na de lunch houden we een siësta. Achter onze lodge is een veldje waar de zon heerlijk schijnt, dus snel een kleedje neergelegd en heerlijk in de zon wat luieren, dat hebben we wel verdiend. In de namiddag gaan we nog een botanische tuin bezoeken van een Sjamaan. Deze kruidendokter weet van allerlei planten uit de jungle wel een medicijn te maken. In ieder geval zijn de drankjes (die we mogen proeven) heerlijk. Ze lijken meer op een lekker likeurtje en de flessen mogen leeg…..al zingend gaan we met de boot terug naar de lodge.

Zondag 10 juni

We mogen uitslapen, 7.00 uur ontbijt. De Engelsman snurkt nog steeds maar ik wen er aan. Vandaag gaan we weer naar een kleiwand maar deze is alleen maar via een modderpad te bereiken, gelukkig zijn er rubberen laarzen ter beschikking. Het lijkt wel wadlopen.
Ons wachten bij de kleiwand wordt beloond, 1 papegaai niet aan de wand maar in een boom.
Daarna slurpen we verder door de jungle en schrikken we ons rot van een hoop kabaal en stank. Een troep wilde zwijnen schrikt waarschijnlijk meer van ons. We moeten zo stil als mogelijk verder sluipen. Toch wel lachwekkend. Bij een holletje stelt Louis ons in een rijtje op, iedereen zijn camera klaar? Dan piert hij wat met een takje in het holletje en ik schrik me rot, een gigantische spin (Tarantella) komt naar buiten. De spin trekt zich ook weer onmiddellijk terug. Nog een keer dan, alle camera’s klikken en draaien.
Na de lunch staat er nog een bezoek aan een boerderij op het programma maar mijn darmen spelen te erg op. Ik blijf liever in de buurt van de wc. De tocht was achteraf wel spannend want de groep stuitte op een enorme slang. Ook zagen zij nog een kaaiman. En zo eindige ons jungleavontuur. Het was leuk om mee te maken maar van het wildlife hadden we iets meer verwacht. Misschien dat wij teveel verwend zijn door ons avontuur in Afrika.

Maandag 11 juni

Ons vliegtuig van Puerto Maldonado naar Lima vertrekt om 8.15 uur en dat betekent dus…. weer vroeg op. De zon komt op als we met de jungleboten terug varen naar de plaats waar we met de bussen verder gaan. Op het kantoor in Puerto Maldonado halen we onze reistassen weer op, wij hadden alles wat we niet nodig hadden in 1 tas gedaan dus hoefden niets over te laden. Vervolgens worden we weer netjes afgezet bij het vliegveld en nemen we afscheid van Louis. Het vliegtuig vertrekt en maakt een tussenstop in Cusco, daarna reizen we door naar Lima. Hier worden we weer netjes opgewacht (ongelofelijk hoe goed dat allemaal gaat) en beginnen was aan de busrit van 4 uur via de Pan American naar Paracas. Tijdens het laatste stuk valt het mij op dat er veel gebouwd wordt en het wel lijkt of er veel puin langs de weg ligt. Onze chauffeur legt uit dat dit het gebied is wat in 2007 nog zwaar getroffen is door een aardbeving. Nou, dat is ook wel te zien, vreselijk, wat een ravage. In Paracas wacht ons een verrassing. Een prachtig resort met zwembaden en ligstoelen. Krijgen we dan toch nog onze broodnodige rust? We hebben een prachtige reis achter de rug maar de vermoeidheid begint op te spelen. Aan het einde van de middag vallen de oogjes dan ook dicht.

Dinsdag 12 juni

Tot 15.30 uur vrij! Heerlijk luieren, foto’s overzetten, foto’s op internet zetten en uiteindelijk genieten van de zon die pas laat door komt. Helaas krijgen we deze middag een heel vervelend bericht. Morgen hebben we een echte vrije dag en evt. de mogelijkheid om de Nascalijnen te bekijken. Maar de vakbonden hebben voor donderdag een staking aangekondigd, dat betekent dat wij problemen kunnen krijgen met wegblokkades. Onze reisorganisatie wil dit risico niet nemen en wil ons morgen dus al naar Lima vervoeren. Shit daar gaat onze vrije dag in dit mooie paradijs. Een echte tegenvaller!! Maar wat moeten we??
Aan het einde van de middag rijden we naar Ica om eerst het oasestadje Huacachina te bekijken. Dit is toch wel heel apart, midden in de woestijn, een meertje, palmbomen, een echte oase dus. De vele backpackers die deze plaats bezoeken verdoen hun tijd met zandboarden of rijden de duinen rond met een soort maanwagentjes. Op het programma staat ook nog een bezoek aan het regionale museum in Ica. Veel interessant materiaal zoals mummies. We krijgen weer een stortvloed van informatie over ons heen. Als we buiten komen begint het al te schemeren maar we gaan nog een wijnkelder bekijken. Hier worden de druiven nog met de voeten geperst in grote bakken. De kelders zijn wel 100 jaar oud. Ook wordt hier de Pisco gemaakt die wij met regelmaat gedronken hebben. Na het proeven kopen we nog een flesje om mee naar huis te nemen. Daarna weer terug naar onze prachtige hotel.
’s Avonds dineren we in stijl, jammer dat dit hier de laatste avond is.

Woensdag 13 juni

Voor we vertrekken naar Lima gaan we eerst nog met de boot naar de Ballastas eilanden. Onderweg zien we toch een stukje van het Nasca spektakel, nl. de kandelaar.
Het eiland ligt een klein half uurtje varen van het vasteland en wordt ook wel het Galapogos eiland van Peru genoemd. Hier leven honderdduizenden Jan van Genten, Pelikanen en Pinguïns. Ook spotten we een paar zeeleeuwen, normaal zijn er die veel meer maar om deze tijd van het jaar zijn die op zoek naar eten in de zee. Het is een spektakel, zoveel vogels op één eiland. We varen er om heen en dan weer terug naar het vaste land. Daarna rijden we nog door het National Park Paracas. We rijden langs de ruige kustlijn van dit droge woestijngebied met bijzondere rotsformaties waar helaas ook de gevolgen van de aardbeving goed zijn te zien aan de afbrokkelende rotsen. Het is een ongelofelijk droog gebied waar geen plant groeit en waar dus ook niet te leven valt. Na deze laatste tocht lunchen we nog in Paracas. Tot slot onze reistassen ophalen en met een nog steeds vreemd gevoel verlaten we dus 1 dag eerder dan gepland dit gebied en rijden we weer naar Lima waar we nog 1 nacht door zullen brengen.

Donderdag 15 juni

Onze laatste dag in Peru! We slapen uit want dat is hard nodig. We worden pas om 15.30 uur opgehaald voor onze vlucht naar Amsterdam dus onze laatste uurtjes besteden we aan winkelen in de wijk Miraflores. Dit is een mooie wijk in Lima, vooral het winkelcentrum met uitgaansgebied Larcomar. Deze wijk lijkt totaal niet op andere delen die wij in Lima hebben gezien. Maar voor ons als toerist wel fijn. De laatste souvenirtjes worden gekocht en uiteindelijk worden we dus opgehaald en naar het vliegveld gebracht waar het inchecken gelukkig lekker vlot verloopt. Hier eindigt onze reis door Peru. Een prachtig land. We hebben genoten. Hoogtepunten waren zeker de Colca Canyon, het Andes gebergte, het Titicacameer, de Incatrail en de Machu Picchu. We hebben weer een schat aan ervaring op gedaan en heel veel foto’s en filmopnames gemaakt. Nu nog een paar weken om dit allemaal te verwerken……..