Van Puno naar Cusco en de heilige Vallei

Vrijdag 1 juni
We wennen aan het vroeg opstaan, meestal gaan we dan ook vroeg naar bed omdat we doodop zijn. Vandaag vertrekt om 8.00 uur onze trein vanaf station Puno. Deze trein, de Andean Explorer zal ons in 10 uur naar Cusco gaan brengen. Veel valt er niet over te vertellen, alleen dat we door het prachtige Andes gebied reizen, onze ogen uitkijken en we ook nog eens lekker verwend worden met eten en drinken. Spectaculair is het als we door een stad rijden, door een niet zo’n brede straat en waar de markt zich honderden meters op de rails bevindt. Wij staan achter op het balkon en weten niet wat we zien, direct als we voorbij zijn plaatsen de mensen hun waar weer terug. Niet te geloven.
Dit levert natuurlijk prachtige plaatsjes op.
Daar waar de trein het hoogste punt passeert in de bergen (4300 meter) stopt hij even. Natuurlijk zijn er weer wat dames die wat willen verkopen, tsja als 2x in de week de trein 10 minuten stopt wil je ook wel wat verkopen. Om 19.00 uur arriveren we in Cusco. Na een snelle pizza maar weer snel naar bed waar ons een verassing wacht, een warme kruik! Het moet niet gekker worden hier.

Zaterdag 2 juni

Onze nieuwe gids Doraly haalt ons om 9.00 uur op voor een walking tour door Cusco.
Cusco is een heerlijke stad. Niet te vergelijken met wat we tot nu toe gezien hebben gezien. Deze stad staat op de lijst van werelderfgoed. De stad is een mix van Inca en Spaanse invloeden. Ons hotel staat in de wijk San Blas, een kunstenaarswijk. In het centrum is het heerlijk vertoeven met leuke winkeltjes en restaurants. Vele (koloniale) gebouwen zijn gebouwd op Inca ruïnes. Bijzonder is de Incasteen met 12 hoeken, de Inca’s waren experts in bouwen. De zonnetempel waar het jaarlijkse Inca Zonnefeest wordt gehouden is zo’n fraai voorbeeld. In de kathedraal vragen we ons toch weer af hoe het mogelijk is dat er zoveel pracht en praal werd gebouwd terwijl buiten de mensen misschien amper te eten hadden. Wel is de kunst in de kerk apart, de Spanjaarden moesten de Inca’s het katholieke geloof bijbrengen en daardoor zie je veel invloeden van de Inca’s (zoals de zon en de maan) terug in de schilderijen, anders begrepen de Inca’s er helemaal niets van. In de namiddag brengen we een bezoek aan de Inca ruïnes buiten de stad, zoals de Tambomachay ( tempel van het water) en het fort Sacsayhuaman. Deze laatste is immens groot. Aan het einde van de middag slenteren we nog wat door de stad. Zo meteen krijgen we briefing voor Incatrail. De spanning neemt toe, want we merken heel goed als we hier omhoog moeten klimmen dat deze inspanning veel moeite kost. Op deze hoogte is de lucht ijl. De gids voor de Incatrail meldt zich. Hij stelt ons gerust, we zijn al een week op hoogte dus hij voorziet geen problemen. Helaas heeft Jan al sinds aankomst in Cusco last van zijn maag. Maar of hij nu iets verkeerd gegeten heeft of last heeft van de hoogte is niet helemaal duidelijk.
Zondag 3 juni

We verlaten Cusco en het weer is wederom prachtig, dat wil zeggen, stralen blauw en zonneschijn, in de ochtend en avond fris en overdag loopt de temperatuur op naar dik boven de 20 graden. Doraly stopt eerst bij een plaatselijke weverij om ons het verschil te laten zien en voelen tussen de baby alpacawol, de gewone alpacawol en acryl zodat we straks op de markt weten waar we op moeten letten. Nou eerlijk gezegd zijn wij op de markt meer geïnteresseerd in andere leuke dingen.
Het plaatsje Chinchero heeft nog diverse Inca overblijfselen en op zondag dus een leuke markt.
Met waf afpingelen kopen we een mooi tafelkleed en twee bronzen beeldjes, La Patcha Mama en Le Pathca Papa. We gaan verder op weg naar de heilige vallei. Onderweg komen we langs de zoutplateaus van Maras. Deze plateaus stammen al uit de pre-Incatijd. Je begrijpt er niets van hoe de mensen in die tijd de kennis en techniek hadden om dit aan te leggen. Op dit moment werken er een aantal families op deze plateaus met alleen simpel hun handen en wat basis gereedschappen. Monnikenwerk. Ook nog een mooie stop bij Moray. De Inca’s hebben hier terrassen aangelegd voor allerlei gewassen en beplanting. Omdat het erg steil is, is de temperatuur op elk terras anders, hierdoor was het ook een soort project om zoveel mogelijk gewassen te laten groeien.
De lunch gebruiken we in een aardig restaurant, een gerestaureerd koloniaal landhuis, in de jaren 70 tijdens de opstand in Peru verwoest (omdat er landheren woonde) en nu dus opgeknapt en vaak in gebruik als hotel of restaurant.
En dan komen we bij de regenbooghuisjes aan. Het project van de Nederlandse Heleen van Engelen.
Hier krijgen 120 kinderen te eten, een douche en onderwijs. Bij het project zijn prachtige huisjes gebouwd (regenbooghuisjes) om te overnachten. Alles komt ten goede van het project. Alleen..vandaag is het zondag, er zijn geen kinderen, die zien we morgenvroeg om 7.00 uur. Dan komen ze allemaal weer.
Vanavond eten we hier, er zijn enkele grote kinderen die de maaltijd verzorgen. Helaas heeft Jan het bed al op opgezocht, hij is echt goed beroerd (maag en darmklachten) en maakt zich toch wel zorgen over hoe dat morgen moet…..