Colca Canyon en Lake Titicaca
Door: Annemiek1963
Blijf op de hoogte en volg Annemieke
01 Juni 2012 | Peru, Lima
Maandag 28 mei
Gisteravond erg lekker gegeten bij Zig Zag in het centrum van Arequipa op advies van een Engelse dame. We gaan er met een erg kleine taxi naar toe waarbij we de grootste lol hebben. Zeker omdat verkeersregels niet echt lijken te gelden. De keuken is een mix van de Alpen en Andes. Jan en Johan eten voor het eerst Alpaca vlees, dat is een soort lama. Vanmorgen vroeg vertrokken voor onze tocht naar de Colca Canyon. We verlaten Arequipa en buiten de stad zien we helaas de vele chanti’s (krottenwijken). Tsja dat hoort helaas ook bij een land als Peru. Het verschil tussen rijk en arm is groot, maar de middenklasse groeit gelukkig. 50% van de bevolking is inheems en arm. Dan wordt het landschap steeds rustiger en beginnen we te klimmen. We rijden eerst door een nationaal park waarin de Vicuna beschermd wordt. Een prachtige tocht met mooie vergezichten, we kijken onze ogen uit. We stoppen even voor het drinken van de Coca thee. Ze hebben hier van alles van Coca. Thee, snoepjes en koekjes en natuurlijk gewoon alleen de coca bladeren. De proberen we dus ook maar uit. Alberto legt uit hoe te doen, per blad in de mond, rollen en in de wang verder zijn werk laten doen. Met muziek van de mama’s en de pappa’s erbij wordt het erg gezellig in het busje. Ik vind het maar vies spul en krijg er braakneigingen van. Het 5000 meter punt passeren we maar we stoppen niet. Het is beter nu te dalen, overmorgen moeten we een stuk van deze weg terug en dan stoppen we. Maar eerst wennen aan de hoogte. We merken het wel, zelf heb ik al een paar dagen lichte druk in mijn hoofd, Jan krijgt dit vandaag ook en natuurlijk merk je het bij inspanning. Ook een regelmatige bloedneus helpt ons aan de hoogte herinneren. Maar we hebben nog steeds eetlust dus het zal wel loslopen. Voor de lunch stoppen we in Chivay, dit is een alleraardigst dorpje met een leuke markt. Het eten is weer lekker (buffet met volop keuze). De Colca Canyon is met een diepte van 3400 meter de diepste van de wereld. Eigenlijk kan ik niet beschrijven hoe mooi het is. De komende twee nachten verblijven we in de Colca Lodge. Het is hier werkelijk schitterend, met thermale baden. De laatste uurtjes van de dag doen we maar eens wat rustig aan, morgen vroeg op (6.00 uur) i.v.m. de Cruz del Condor.
Dinsdag 29 mei
De wekker gaat vroeg af. Eerst een goed ontbijt en dan weer op pad. Onze eerste korte stop in het nabij gelegen dorpje waar op het plein een rituele dans wordt uitgevoerd voor de Condors. Uiteraard weer een kleurrijk geheel . We rijden door de prachtige Colca Valley, passeren af en toe een dorpje welke we op de terugweg zullen bezoeken. De weg is slecht, eigenlijk mag je het geen weg noemen. Deze weg schijnt in de jaren 70 te zijn aangelegd i.v.m. een nieuw irrigatieproject. In 1974 zijn de condors ook pas ontdekt.
Er hebben zich al wat mensen gesetteld op de spotplaats. Uiteraard zoeken we de beste plaats op en dan maar wachten…… de zon doet haar werk. Door de zon warmen de condornesten in het ravijn op, vervolgens slaan ze hun vleugels uit en door de thermiek zweven ze omhoog. Ze gebruiken hun vleugels niet omdat dat teveel energie kost, ze eten vaak maar 1x per week. Ons wachten wordt beloond de een na de andere condor komt omhoog, ongelofelijk wat wij meemaken. Meer dan een uur kijken we onze ogen uit naar de condors met een spanwijdte van 3 meter. Alberto stelt ons voor om nog een stuk te wandelen. We hebben een prachtig uitzicht over de Colca Valley. Er liggen hier zelfs dorpjes die geheel afgesloten zijn van de buitenwereld. Wij komen er ook niet, tenzij we twee dagen willen wandelen…..
Aan het einde van de wandeling staat ons busje al weer op ons te wachten en hobbelen en butsen we weer terug. Onderweg bezoeken we nog wat dorpjes. Vaak is de enige bezienswaardigheid een fraai kerkje en natuurlijk wat kraampjes met allerlei koopwaar. Alberto stelt voor ons hotel te bellen en voor de lunch een BBQ te regelen bij de hotsprings. Maar eerst moet er nog gewerkt worden en krijgen we als training voor de Incatrail nog een flinke wandeling voor onze kiezen. Normaal geen probleem maar op deze hoogte merk je toch wel dat het lastig is, dat kan nog wat worden……
Als we aankomen bij onze lodge kan het feest beginnen, een heerlijke BBQ en daarna in de hotsprings met Pisco Sour!!!
Woensdag 30 mei
We mogen uitslapen, dat wil zeggen tot 6.30 uur. Alles weer ingepakt verlaten de we Colca Lodge en daarmee de Colca Valley op weg naar Puno. Vandaag hoeven we niet zoveel te doen dan alleen maar zitten, kijken en genieten van het prachtige landschap. Op het 4910 meter punt stoppen we, rondom zien we een vulkaan landschap met besneeuwde toppen die op deze hoogte nog ver boven ons uitstijgen. Johan probeert op deze hoogte nog een stukje hard te lopen, hmmm dat gaat best nog wel. Daarna ons busje in en de vele kilometers door het eindeloze landschap zullen ons uiteindelijk in Puno brengen. Maar helaas, we gaan afscheid nemen van onze gids Alberto en zijn chauffeur Dante, zij gaan terug naar Arequipa, nog zeker 6 uur rijden. We hebben een prima tijd met hen gehad.
Onze nieuwe tourguide Sally wacht ons op vlakbij de graftorens van Sillustani. Deze zijn zeker een bezoek waard. Sally vertelt ons van alles en nog wat over de ceremonies van de Inca’s. Indrukwekkend allemaal. Langs de weg zien we allemaal fraaie huisjes, 3 a 4 kleine huisjes aan elkaar geschakeld met een binnenplaatsje en een poort. De woonplaats voor 1 boerenfamilie. We stoppen en bezoeken een familie. Zij leven erg gezond, groente en fruit alle ecologisch. Sally laat ook de bedden zien, niemand heeft hier last van zijn rug of artrose. De mensen worden gemiddeld ook oud.
En dan komt het Titicacameer in zicht. Dit meer ligt op 3800 meter hoogte.
In Puno ligt onze volgend hotel, Casa Andina aan dit meer. ’S Avonds eten we in het restaurant van dit hotel bij de openhaard, want het is hier bijna winter. Vervolgens weer op tijd naar bed…morgen om 5.15 zal de wekker af gaan.
Donderdag 31 mei
Het ontbijt is weer prima. Keurig netjes worden we opgehaald en we halen nog 3 Amerikanen op die ook met ons mee gaan. Twee koks gaan ook nog mee. Onze gids Willy vertelt het een en ander over Puno, de ligging aan het Titticaca meer aan de grens van Bolivia. Verder over het smokkelen van allerlei waar via de Boliviaanse grens naar Peru (Bolivia is een stuk goedkoper) maar er wordt veel gecontroleerd maar ach, de politie laat ziccffvh makkelijk omkopen hier.
Via een vissershaventje varen we het Titticaca meer op. Onvoorstelbaar dat je in een bootje vaart op 3.800 meter hoogte. Zover gaat in de Franse alpen de gondel naar Mont Blanc ……
Onze eerste stop is het schiereiland Chucuito waar we onze koks afzetten, zij gaan hier het eten voor ons klaar maken. Daarna naar het eiland Tacquile. Hier leven de mensen nog helemaal volgens de Incagebruiken. We moeten een enorm pad omhoog, oei dat valt tegen op deze hoogte maar het begint te wennen. Op het dorpspleintje voert men speciaal voor ons een rituele dans uit. We bekijken ook nog hoe de mensen wonen. Hier spreken ze de Quecha taal. Dus voor alle mensen die kleren bij de Decathon kopen, dan weet je nu wat het huismerk betekent. Een oude vrouw van 93 jaar laat haar “ huisje” zien, ze is wat verdrietig omdat haar man vorige week overleden is. We slaan een troostende arm om haar heen.
Op het eiland heb je een prachtig beeld van een enorme gletsjer in Boliva die 6000 meter hoog is. Deze gletsjer voorziet samen met een aantal rivieren het meer van water.
Zoals gezegd hadden we twee koks bij die ons eten zouden klaar maken dus op weg, weer een uur varen. Het eten is heerlijk. Maaltijden bestaan veelal uit een heerlijke soep, dan een buffet met vlees zoals Alpaca en vis (forel). Bijgerechten zijn de heerlijke aardappels, rijst, tomaten, sperziebonen. Erg gezond allemaal. Na het eten op weg naar de drijvende rieteilanden. Wij bezoeken het eiland Uros. Er zijn in totaal 46 eilandjes. Er wordt uitgelegd hoe de eilanden zijn ontstaan en hoe ze worden onderhouden. Met een originele rieten boot varen we naar een ander eiland. De dames van het eiland zwaaien ons zingend uit met Row, Row, Row the boat en Vamos A la Playa en tot slot riepen ze: see you in Bolivia!!
Nu zitten we in de lobby/bar van ons hotel. We genieten van een Tapas buffet met heerlijke wijn. Omdat we Wifi hebben wordt hier tijdens de tapas deze blog weer bijgewerkt .
Morgen gaan we met de Andeer Explorer (trein) de prachtige tocht van 10 uur door de Andes maken op weg naar Cusco. We genieten enorm van de reis en onze vele oh’s en ah’s om ieder hoekje van dit mooie land met zijn vriendelijke mensen zeggen genoeg over de vele indrukken die we hier gewoon niet kunnen beschrijven.
Iedereen bedankt voor de lieve en leuke reacties!!!!
Gisteravond erg lekker gegeten bij Zig Zag in het centrum van Arequipa op advies van een Engelse dame. We gaan er met een erg kleine taxi naar toe waarbij we de grootste lol hebben. Zeker omdat verkeersregels niet echt lijken te gelden. De keuken is een mix van de Alpen en Andes. Jan en Johan eten voor het eerst Alpaca vlees, dat is een soort lama. Vanmorgen vroeg vertrokken voor onze tocht naar de Colca Canyon. We verlaten Arequipa en buiten de stad zien we helaas de vele chanti’s (krottenwijken). Tsja dat hoort helaas ook bij een land als Peru. Het verschil tussen rijk en arm is groot, maar de middenklasse groeit gelukkig. 50% van de bevolking is inheems en arm. Dan wordt het landschap steeds rustiger en beginnen we te klimmen. We rijden eerst door een nationaal park waarin de Vicuna beschermd wordt. Een prachtige tocht met mooie vergezichten, we kijken onze ogen uit. We stoppen even voor het drinken van de Coca thee. Ze hebben hier van alles van Coca. Thee, snoepjes en koekjes en natuurlijk gewoon alleen de coca bladeren. De proberen we dus ook maar uit. Alberto legt uit hoe te doen, per blad in de mond, rollen en in de wang verder zijn werk laten doen. Met muziek van de mama’s en de pappa’s erbij wordt het erg gezellig in het busje. Ik vind het maar vies spul en krijg er braakneigingen van. Het 5000 meter punt passeren we maar we stoppen niet. Het is beter nu te dalen, overmorgen moeten we een stuk van deze weg terug en dan stoppen we. Maar eerst wennen aan de hoogte. We merken het wel, zelf heb ik al een paar dagen lichte druk in mijn hoofd, Jan krijgt dit vandaag ook en natuurlijk merk je het bij inspanning. Ook een regelmatige bloedneus helpt ons aan de hoogte herinneren. Maar we hebben nog steeds eetlust dus het zal wel loslopen. Voor de lunch stoppen we in Chivay, dit is een alleraardigst dorpje met een leuke markt. Het eten is weer lekker (buffet met volop keuze). De Colca Canyon is met een diepte van 3400 meter de diepste van de wereld. Eigenlijk kan ik niet beschrijven hoe mooi het is. De komende twee nachten verblijven we in de Colca Lodge. Het is hier werkelijk schitterend, met thermale baden. De laatste uurtjes van de dag doen we maar eens wat rustig aan, morgen vroeg op (6.00 uur) i.v.m. de Cruz del Condor.
Dinsdag 29 mei
De wekker gaat vroeg af. Eerst een goed ontbijt en dan weer op pad. Onze eerste korte stop in het nabij gelegen dorpje waar op het plein een rituele dans wordt uitgevoerd voor de Condors. Uiteraard weer een kleurrijk geheel . We rijden door de prachtige Colca Valley, passeren af en toe een dorpje welke we op de terugweg zullen bezoeken. De weg is slecht, eigenlijk mag je het geen weg noemen. Deze weg schijnt in de jaren 70 te zijn aangelegd i.v.m. een nieuw irrigatieproject. In 1974 zijn de condors ook pas ontdekt.
Er hebben zich al wat mensen gesetteld op de spotplaats. Uiteraard zoeken we de beste plaats op en dan maar wachten…… de zon doet haar werk. Door de zon warmen de condornesten in het ravijn op, vervolgens slaan ze hun vleugels uit en door de thermiek zweven ze omhoog. Ze gebruiken hun vleugels niet omdat dat teveel energie kost, ze eten vaak maar 1x per week. Ons wachten wordt beloond de een na de andere condor komt omhoog, ongelofelijk wat wij meemaken. Meer dan een uur kijken we onze ogen uit naar de condors met een spanwijdte van 3 meter. Alberto stelt ons voor om nog een stuk te wandelen. We hebben een prachtig uitzicht over de Colca Valley. Er liggen hier zelfs dorpjes die geheel afgesloten zijn van de buitenwereld. Wij komen er ook niet, tenzij we twee dagen willen wandelen…..
Aan het einde van de wandeling staat ons busje al weer op ons te wachten en hobbelen en butsen we weer terug. Onderweg bezoeken we nog wat dorpjes. Vaak is de enige bezienswaardigheid een fraai kerkje en natuurlijk wat kraampjes met allerlei koopwaar. Alberto stelt voor ons hotel te bellen en voor de lunch een BBQ te regelen bij de hotsprings. Maar eerst moet er nog gewerkt worden en krijgen we als training voor de Incatrail nog een flinke wandeling voor onze kiezen. Normaal geen probleem maar op deze hoogte merk je toch wel dat het lastig is, dat kan nog wat worden……
Als we aankomen bij onze lodge kan het feest beginnen, een heerlijke BBQ en daarna in de hotsprings met Pisco Sour!!!
Woensdag 30 mei
We mogen uitslapen, dat wil zeggen tot 6.30 uur. Alles weer ingepakt verlaten de we Colca Lodge en daarmee de Colca Valley op weg naar Puno. Vandaag hoeven we niet zoveel te doen dan alleen maar zitten, kijken en genieten van het prachtige landschap. Op het 4910 meter punt stoppen we, rondom zien we een vulkaan landschap met besneeuwde toppen die op deze hoogte nog ver boven ons uitstijgen. Johan probeert op deze hoogte nog een stukje hard te lopen, hmmm dat gaat best nog wel. Daarna ons busje in en de vele kilometers door het eindeloze landschap zullen ons uiteindelijk in Puno brengen. Maar helaas, we gaan afscheid nemen van onze gids Alberto en zijn chauffeur Dante, zij gaan terug naar Arequipa, nog zeker 6 uur rijden. We hebben een prima tijd met hen gehad.
Onze nieuwe tourguide Sally wacht ons op vlakbij de graftorens van Sillustani. Deze zijn zeker een bezoek waard. Sally vertelt ons van alles en nog wat over de ceremonies van de Inca’s. Indrukwekkend allemaal. Langs de weg zien we allemaal fraaie huisjes, 3 a 4 kleine huisjes aan elkaar geschakeld met een binnenplaatsje en een poort. De woonplaats voor 1 boerenfamilie. We stoppen en bezoeken een familie. Zij leven erg gezond, groente en fruit alle ecologisch. Sally laat ook de bedden zien, niemand heeft hier last van zijn rug of artrose. De mensen worden gemiddeld ook oud.
En dan komt het Titicacameer in zicht. Dit meer ligt op 3800 meter hoogte.
In Puno ligt onze volgend hotel, Casa Andina aan dit meer. ’S Avonds eten we in het restaurant van dit hotel bij de openhaard, want het is hier bijna winter. Vervolgens weer op tijd naar bed…morgen om 5.15 zal de wekker af gaan.
Donderdag 31 mei
Het ontbijt is weer prima. Keurig netjes worden we opgehaald en we halen nog 3 Amerikanen op die ook met ons mee gaan. Twee koks gaan ook nog mee. Onze gids Willy vertelt het een en ander over Puno, de ligging aan het Titticaca meer aan de grens van Bolivia. Verder over het smokkelen van allerlei waar via de Boliviaanse grens naar Peru (Bolivia is een stuk goedkoper) maar er wordt veel gecontroleerd maar ach, de politie laat ziccffvh makkelijk omkopen hier.
Via een vissershaventje varen we het Titticaca meer op. Onvoorstelbaar dat je in een bootje vaart op 3.800 meter hoogte. Zover gaat in de Franse alpen de gondel naar Mont Blanc ……
Onze eerste stop is het schiereiland Chucuito waar we onze koks afzetten, zij gaan hier het eten voor ons klaar maken. Daarna naar het eiland Tacquile. Hier leven de mensen nog helemaal volgens de Incagebruiken. We moeten een enorm pad omhoog, oei dat valt tegen op deze hoogte maar het begint te wennen. Op het dorpspleintje voert men speciaal voor ons een rituele dans uit. We bekijken ook nog hoe de mensen wonen. Hier spreken ze de Quecha taal. Dus voor alle mensen die kleren bij de Decathon kopen, dan weet je nu wat het huismerk betekent. Een oude vrouw van 93 jaar laat haar “ huisje” zien, ze is wat verdrietig omdat haar man vorige week overleden is. We slaan een troostende arm om haar heen.
Op het eiland heb je een prachtig beeld van een enorme gletsjer in Boliva die 6000 meter hoog is. Deze gletsjer voorziet samen met een aantal rivieren het meer van water.
Zoals gezegd hadden we twee koks bij die ons eten zouden klaar maken dus op weg, weer een uur varen. Het eten is heerlijk. Maaltijden bestaan veelal uit een heerlijke soep, dan een buffet met vlees zoals Alpaca en vis (forel). Bijgerechten zijn de heerlijke aardappels, rijst, tomaten, sperziebonen. Erg gezond allemaal. Na het eten op weg naar de drijvende rieteilanden. Wij bezoeken het eiland Uros. Er zijn in totaal 46 eilandjes. Er wordt uitgelegd hoe de eilanden zijn ontstaan en hoe ze worden onderhouden. Met een originele rieten boot varen we naar een ander eiland. De dames van het eiland zwaaien ons zingend uit met Row, Row, Row the boat en Vamos A la Playa en tot slot riepen ze: see you in Bolivia!!
Nu zitten we in de lobby/bar van ons hotel. We genieten van een Tapas buffet met heerlijke wijn. Omdat we Wifi hebben wordt hier tijdens de tapas deze blog weer bijgewerkt .
Morgen gaan we met de Andeer Explorer (trein) de prachtige tocht van 10 uur door de Andes maken op weg naar Cusco. We genieten enorm van de reis en onze vele oh’s en ah’s om ieder hoekje van dit mooie land met zijn vriendelijke mensen zeggen genoeg over de vele indrukken die we hier gewoon niet kunnen beschrijven.
Iedereen bedankt voor de lieve en leuke reacties!!!!
-
01 Juni 2012 - 05:23
Wilma:
Mooi!! Apart die rieteilanden. Met jullie verhaal reizen we ook een beetje mee. Veel plezier. Groetjes Wil en Wilma -
01 Juni 2012 - 06:14
Wil:
Hoi vakantiegangers.Elke morgen kijk ik even of er weer bericht uit Peru is,en jawel vanmorgen weer een teken van leven.
Wat een mooi verslag Annemiek.In gedachten zie ik jullie met vieren genieten en de oh en ah,s zullen vaak klinken ja.
Mooi te lezen dat de mensen daar ook een familiehuis hebben , lijkt een beetje op Indone -
01 Juni 2012 - 06:23
Wil:
En ik drukte weer te vroeg de reactie weg,want ik was nog niet klaar.
Die condors met een spanwijdte van 3 meter maakten die jou niet bang?
Heel indrukwekkend.
Dat je zelfs in Peru nog als maatschappelijk werker moet fungeren en een vrouwtje moet troosten na het overlijden van haar echtgenoot .Dat zegt weer genoeg.
Prachtig allemaal maar ik hoop dat de wandeltocht van 4 dagen ook zo voorspoedig verloopt.Johan had twee dagen geleden al een foto geplaatst van het thermen-bad en dat zag er ontspannen uit.
Hier ook alles goed,gisteren jullie tuin nog gesproeid maar nu is het bewolkt en regenachtig dus dat bespaart weer water.
Genieten jullie nog maar lekker en laat ons weer uitkijken naar het volgende avontuur.
Gr. Wil en Frans -
01 Juni 2012 - 06:54
Anique:
Wat een prachtige ervaringen maken jullie mee! :) Ook de foto's zijn prachtig! Veel plezier en geniet er lekker van :) en alvast veel succes en plezier straks met de incatrail.
Groetjes aan iedereen :) -
01 Juni 2012 - 07:47
Teuny:
Hallo Avonturiers!!!!
Wat hebben jullie weer een prachtige vakantie uitgezocht!!
Schitterende foto,s ook!!!!
groetjes,
Teuny -
01 Juni 2012 - 12:42
Marian:
Jonge, jonge, wat een prachtige reis alweer. En.in Frankrijk kunnen leze wat jullie allemaal doen. De techniek staat voor niks meer tegenwoordig. Ga lekker verder genieten, kijken en beleven en dan horen wij het wel weer in een volgend verslag.
Wij hebben het hier in Saillans ook heel goed naar onze zin, prachtige omgeving de Vercors ook al veel mooie dingen gezien en gedaan.
gr. en tot wederhoren -
01 Juni 2012 - 14:35
Ronald:
Wat een mooi verslag. Ik zit hier watertandend te lezen en de foto's te bekijken. Die zijn trouwens professioneel goed.
Doe veilig en geniet.
-
01 Juni 2012 - 16:53
Eugenie:
Vanachter mijn PC ohhhh en aahhhh
Annemiek, jou verslag leest als in de National Geographic en Jan, de foto's lijken er ook op hoor..
Zo'n condor in het echt is toch wel ff wat anders dan achter gaas in Artis haha.
Kan niet wachten op jullie volgende verslag. Geniet ervan en héél véél succes met de Incatrail.
groetjes maar weer van Eus
-
01 Juni 2012 - 18:40
Jessica:
Hey miek, wat n fantastische verhalen. Jullie maken weergeweldige dingen mee. Geniet van alle mooie dingen en ben benieuwd naar de vlgde belevenissen. Gr jessica -
01 Juni 2012 - 21:00
Annelies En Dré:
Wat is je verslag weer geweldig. Het is alsof wij erbij zijn. Je hebt talent als schrijfster Annemiek. Laat ons nog veel meegenieten. Een hele fijne tijd nog! groeten Annelies en Dré -
02 Juni 2012 - 08:31
Anke De Jong:
Geweldig om jullie te volgen. Prachtige foto's en reisveslag. Geniet van jullie prachtige vakantie. Groejtes voor jullie allemaal. -
02 Juni 2012 - 12:09
Prachtig!:
Hoi reizigers, wat een prachtig verhaal toch weer, geweldig! Ik ben zeer benieuwd naar de film en foto's!! Nog heel veel plezier. -
02 Juni 2012 - 13:20
John:
Geweldig Annemieke! Prachtige beschrijvingen, doe iedereen de groeten en geniet lekker verder! Gr. John -
07 Juni 2012 - 20:26
Samantha Van Riel:
Goh Annemieke, echt super vet om jouw verslagen te lezen. Ook zoveel mooie details. Dat je het allemaal kunt onthouden zeg. Het is echt heel boeiend. Nog veel plezier en de groetjes van ons.
Samantha
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
